İSG gürültü yönetmeliği nedir? İş yerlerindeki işçilerin aşırı gürültüye maruz kalmaları sonucunda oluşabilecek sağlık sorunlarının önüne geçmek amacıyla yayımlanan yönetmeliktir.
Ülkemizde 2012 yılında 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği (İSG) Kanunu’nun yürürlüğe girmesiyle İSG çalışmaları başlamıştır. İSG çalışmaları, en genel anlamıyla; bir iş yerinde yapılması gereken işlerin, yapıldığı esnada çeşitli nedenlerden kaynaklanabilecek ve sağlığa zarar verebilecek durumlardan korunmak amacıyla yapılan sistemli çalışmaların tümüne denmektedir. İSG’nin üç temel amacı vardır. Bunlar; çalışanlarının güvenliğini sağlamak, üretim güvenliğini sağlamak ve işletme güvenliğini sağlamaktır. İSG’yi çalışanların görüşlerine yer vererek belirli bir ekip yürütmektedir. Bu ekipte işyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı, İSG kurulu, iş yeri sahibi ve çalışanlar bulunmaktadır.
Gürültü kirliliği her ne kadar önemsenmese de günümüzdeki önemli çevre sorunlarından biri sayılmaktadır. Gürültü kirliliği, insanları ruhen ve bedenen rahatsız edebilecek her türlü yüksek sesin bir araya gelmesiyle oluşan duruma denmektedir. Öncelikle bu seslerin gürültü olarak sayılabilmesi için belirli bir seviyede olması gerekmektedir. Nüfus yoğunluğunun çok olduğu büyük şehirlerde sıklıkla rastlanmaktadır. Genellikle fabrikalarda, havayolu, karayolu, uçak trafiği ve inşaat gibi alanlarda sıklıkla görülmektedir. Bu gürültü kirliliğinin sürekli olarak yaşanması durumunda insanlarda ruhen ve bedenen çeşitli sağlık sorunlarının çıkması da muhtemel olacaktır.
23 Aralık 2003 tarihinde 4857 sayılı İş Kanunu’nun 78 inci maddesine göre düzenlenerek Resmi Gazetede yayımlanan İSG Gürültü Yönetmeliği’nin genel amacı; iş yerlerinde bulunan işçilerin fazla ve uzun süre gürültüye maruz kalmaları sonucu sağlık ve güvenlik açısından oluşabilecek riskli durumların özellikle işitme duyusuna zarar vermesini önlemektir. Bu yönetmelik 4857 sayılı İş Kanunu kapsamına giren tüm işyerlerinde uygulanmaktadır. İSG Gürültü Yönetmeliği toplamda beş bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde; amaç, kapsam, dayanak ve tanımlar bulunmaktadır. İkinci bölümde; işveren yükümlülükleri, mazuriyet sınır değerleri ve mazuriyet etkin değerleri bulunmaktadır. Üçüncü bölümde işveren yükümlülükleri, risklerin belirlenmesi ve değerlendirmesi bulunmakta. Dördüncü bölümde çeşitli hükümler ve beşinci bölümde ise son hükümler bulunmaktadır.